Με ενδιαφέρον διαβάσαμε την ανακοίνωση του προέδρου της κοινότητας Φαναρίου περί αποκλεισμού από τις συζητήσεις των ανθρώπων του οικισμού.
Ωστόσο οφείλουμε να επισημάνουμε πως αυτό είναι εν μέρει αλήθεια. Και τούτο διότι, να θυμίσουμε, στην επίμαχη συζήτηση το παρών έδωσε και ο αντιδήμαρχος Τεχνικών Έργων κ. Δημήτρης Καρασταύρου, ο οποίος ως δημοτικός σύμβουλος εκλέγεται στην Δημοτική Ενότητα Αιγείρου, που συμπεριλαμβάνει, αν δεν μας απατά η μνήμη μας, και το Φανάρι.
Εκτός βέβαια αν κρίνει κάποιος ότι ο κ. Καρασταύρου, καίτοι εκλέγεται στην εν λόγω δημοτική ενότητα και έλαβε ψήφους (και) από το Φανάρι δεν γνωρίζει τα θέματα της περιοχής, και δεν μπορεί να την εκπροσωπήσει επαρκώς. Το αν ακούστηκε ή όχι η «φωνή» των κατοίκων του οικισμού, το γνωρίζουν οι παριστάμενοι στην επίμαχη συζήτηση…
Σε κάθε περίπτωση όμως, για να είμαστε δίκαιοι, αναγνωρίζουμε στην ανακοίνωση του κ. Καραβέτη την αγωνία για το μέλλον του τόπου, και την πίστη στην αξία του διαλόγου, που όσο ευρύτερος είναι τόσο πολλαπλασιαστικότερα λειτουργεί και στον βαθμό που τα συμπεράσματά του υιοθετούνται τόσο πιο συμπεριληπτικά είναι τα αποτελέσματά του. Πολλώ δε περισσότερο όταν αυτά προέρχονται δια στόματος νεότερων ανθρώπων που διατελούν σε θέσεις ευθύνης και διαθέτουν και άποψη και γνώση επί των όσων διαχειρίζονται και πραγματεύονται. Στην προκειμένη το Κοινοτικό Συμβούλιο του Φαναρίου που εξ όσων γνωρίζουμε αποτελείται στην πλειοψηφία του από τη νεότερη γενιά του οικισμού, που ζει και επιχειρεί και στην περιοχή.
Να σημειώσουμε ότι ορθώς η άποψή και του προέδρου της Κοινότητας θα πρέπει να ληφθεί υπόψιν, αν και εφόσον έως σήμερα κάτι τέτοιο δεν έχει γίνει, ωστόσο να υπενθυμίσουμε πως τον τελευταίο λόγο θα έχει πάντα αυτός που έχει και την ευθύνη υλοποίησης, και για αυτό θα κριθεί και θα βρεθεί υπόλογος στην κοινή γνώμη για τυχόν παραλείψεις ή κακώς κείμενα. Συνήθως έτσι συμβαίνει στις αντιπροσωπευτικές δημοκρατίες…
